Διπλή χαρά

Γεία σας! Έχω τοοοοόσους καλούς φίλους και νομίζω οτι όλες οι ευχές σας με βοήθησαν και χθές ήρθα πίσω στο δωματιάκι μου με το κρεβατάκι μου. Εδώ κολλάει μια σουηδική παροιμία που μου λέει συνέχεια η μαμά μου:

Χαρά μοιρασμένη είναι διπλή χαρά και στεναχώρια μοιρασμένη είναι μισή στεναχώρια!

Για αυτό και εγώ μοιράζομαι μ'όλους εσας τις χαρούμενες μου στιγμές για να πολλαπλασιάσω τη χαρά μου!

Ο Μίκυ στεναχωρέθηκε πάρα πολυ που φύγαμε απο αυτό το υπέροχο νοσοκομείο αλλα του είπαμε πως θα έχουμε πάρτυ στο σπίτι και έτσι το ξεπέρασε και πήγαμε όλοι στο σπίτι χαρούμενοι.

Μόλις φτάσαμε στο σπιτι βάλαμε μια τάξη στα πράγματα μας (όσo μπορούσαμε φυσικά γιατί νυστάζαμε και λίγο), και μετά ετοιμαστήκαμε για το παρτύ!

Προχθές έγινα 6 μηνών, αλλά επειδή κοιμήθηκα πολύ νωρίς δε προλάβαμε να σβήσουμε τα κεράκια και έτσι τα σβήσαμε χθες μαζί με τη θεία Γιώτα. Έχει και αυτή γενέθλια. Νομίζω γίνεται... μισό να μετρήσω...ωχ δε φτάνουν τα δαχτυλάκια μου! Τέλος πάντων είναι λίγο πιο μεγάλη απο εμένα. Έχω μια αδυναμία στη θεία Γιώτα οπότε κουτί μου ήρθε. Eπίσης η μαμά μου πολλές φορές λέει πως η θεία Γιώτα είναι σαν "παιδί" της, οπότε είναι η αδερφοθεία μου. :) Την αγαπάμε όλοι τόσο πολύ! Η δικιά μου τούρτα είχε πεταλουδίτσες πάνω, της θείας Γιώτας ήταν λίγο βαρετή αλλά μην της το πείτε. Ευτυχώς ήταν νόστιμη όμως.

Η μαμά μου λέει πως απο τοτέ που γεννήθηκα της έμαθα τόσα πολλά πράγματα. Μου είπε πως απο το λεξικό της έσβησε τη λέξη "μιζέρια" και φυσικά προσπαθεί να αποφύγει όλους αυτούς που αυτή η λέξη είναι στη πρώτη σελίδα του "λεξικού" τους. Επίσης είπε πως μαζί μου έμαθε και τους ανθρώπους γύρω της. Μαζί μου έκανε κατι χιλιάδες καινούριους φίλους. Είναι τόσο χαρούμενη γι'αυτό. Λέει πως στη ζωή της είμαι ό,τι καλύτερο της έχει συμβεί.

Επίσης, η μαμά μου κάπου είχε ακούσει να λένε πως:

Όλοι μας γεννιόμαστε αγνοί και αθώοι, μπορούμε είτε να αφήσουμε το κόσμο να μας αλλάξει ή να αλλάξουμε εμείς το κόσμο!

και ελπίζει πως εγώ θα μπορέσω να αλλάξω έστω και λίγο κάποιους απο εσάς όπως άλλαξα και τη μαμά μου (προς το καλύτερο :))!

Νομίζω δε θα ξαναφήσω τη μαμά να μου κάνει τα μαλλιά, απο εδώ και πέρα μόνο η θεία Γιώτα!

Happy Birthday to me...αφήστε με να δοκιμάσω λίγη τούρτα!

Χρόνια πολλά θεία Γιώτα!

Βέβαια για το τέλος θέλω να πω στον πιο αγαπημένο μου άνθρωπο στο κόσμο χρόνια πολλά! Είχε και ο μπαμπάκας μου γενέθλια πριν απο μένα. Νομίζω δε θα μπορούσα να έχω καλύτερο, σοφότερο, δυνατότερο, καταπληκτικότερο μπαμπά! Σ'αγαπάμε τόοοοοοοσο πολυ, χρόνια σου πολλά !!!!

Χρόνια πολλά μπαμπάκα μου!

Εγώ και ο Μίκυ αρρωστήσαμε

Γειά σας φίλοι μου! Ελπίζω όλοι να είστε καλα. Εγώ και ο Μίκυ αρρωστήσαμε λίγο και ήρθαμε βόλτα για λίγες μέρες σε ένα καταπληκτικό νοσοκομείο. Είναι τέλεια εδώ, γιατί ό,τι τους ζητήσω το φέρνουν κατευθείαν και δε χρειάζεται να κάνω τίποτα ούτε εγώ ούτε ο Μίκυ. Στο Μίκυ έβαλαν μάσκα για να μη με κολλήσει και εκείνος νόμιζε πως είναι γιατρός. Μεγάλο ψώνιο ο Μίκυ! Πολύ γελάω μαζί του.

 Δε θα κάτσουμε πολύ όμως γιατί είμαστε πολύ καλύτερα όποτε θα επιστρέψω με νέες περιπέτειες.

Ο Δρ Μίκυ Μάους

Δρ Μίκυ μήπως χρειάζομαι κομμωτήριο?

Φιλια σε όλους και θα τα πούμε σύντομα.

Busy life ;)

Γειά σας σε όλους. Έχω μέρες να σας γράψω αλλά τώρα τελευταία είμαι τόσο απασχολημένη! :) Έκανα τόσα καινούρια πράγματα. Πήγα στη παραλία, πήγα σε μουσείο, πήγα για μεξικάνικο, πήγα στο γιατρό αφήστε αφήστε που να σας τα λέω.

Μέσα σε όλα αυτα όμως δε ξέχασα και την αποστολή μου και έτσι έχω και facebook τώρα. (Δεν έχω ιδέα τι είναι αλλά η μαμά είπε πως θα μας βοηθήσει πολύ στη αποστολή μας!). Μοιραστείτε με όσους μπορείτε την ιστορία μου!

http://www.facebook.com/giatinioanna

Η επίσκεψη στο γιατρό μου, Dr Day, πήγε καταπληκτικά. Ο γιατρός μου, που έχει πολύ αστείο όνομα - κύριος Ημέρας :) - είπε πως είμαι πολύ καλά, οτι είμαι πολύ ψηλή και με μεγάλούτσικο κεφαλάκι αλλα ευτυχώς αδύνατη. ;) Mια ψιλόλιγνη πανέξυπνη καλλονή με λίγα λόγια. Η μαμά είπε πως είμαι στο 99% στο ύψος, στο 85% στο κεφαλάκι και στο 50% στα κιλά. Δεν έχω ιδέα τι σημαίνουν αυτά τα νούμερα αλλα μια χαρά μου ακούγονται!

Η μαμά μου μερικές φορές στεναχωριέται και δεν της αρέσει καθόλου να πηγαίνουμε στο γιατρό, βέβαιά αυτο δε το καταλαβαίνω γιατί περνάμε τόσο ωραία κάθε φορά! Μετα απο λίγο όμως λέει πως στη ζώη μας καμιά φορά συμβαίνουν κάποια πράγματα που δε μπορούμε να τ'αλλάξουμε. Σ'αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει απλά να αλλάξουμε το τρόπο που σκεφτόμαστε για αυτά τα "πράγματα". Δεν είσαι ευτυχισμένος όταν δεν έχεις προβλήματα, είσαι ευτυχισμένος όταν μάθεις να τα αντιμετωπίζεις με το σωστό τρόπο! Και μετά απλά γίνεται ο παλιός καλός της εαυτός...Ευτυχώς δηλαδή!

Ελπίζω όλοι σας να περνάτε τέλεια όπως και εγώ!

Στο Computer History Museum. Είμαι ένας πράσινος άνθρωπος :)

Μαμά: Ιωάννα 1+1=2
Ιωάννα: Booooring!!!

Μαμά: Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων ήταν....
Ιωάννα: Still boring, κάτσε να στηθώ για φωτογραφία

Μάμα φέρε πιο κοντά τη Strawberry Margarita μου!

Ευτυχώς με πήρε ο μπαμπάς μου και επιτέλους δοκίμασα τη Margarita

Πήγαμε στη Santa Cruz!!!

Μπαμπά κοίτα μπροστά σου μη πέσουμε σε καμιά κολώνα :)

Εδώ είμαστε στο γιατρό...Περάσαμε τόοοοοσο όμορφα!

DNA , γενετική και SMA

Γειά σας! Ελπίζω όλοι σας να είστε καλά. Εμείς είμαστε καλά και οι περιπέτειες συνεχίζονται! :) Τα highlights της εβδομάδας είναι tα εξής. Άρχισα να απαντάω στο ονομά μου, και θα σας δείξω και βίντεο αν δε με πιστευέτε. Επίσης έφτιαξα twitter και email (http://www.twitter.com/#!/GiatinIoanna και ioannaxanthos@gmail.com). Η μαμά μου είπε πως όλοι έχουν twitter και email οπότε δε γινόταν εγώ να μείνω χωρίς. ;) Βέβαια αυτό θα με βοηθήσει και σε μια καινούρια αποστολή που αποφασίσαμε να βγάλουμε είς πέρας με τη μαμά μου.

Μετά απο μια μεγάλη συζήτηση με τη μαμά μου, αποφασίσαμε πως θα πρέπει να ενημερώσουμε όλο το κόσμο για το τι είναι το SMA (νωτιαία μυική ατροφία). Βάλαμε λοιπόν στοίχημα με τον εαυτό μας οτι θα μπορέσουμε μέσα στους επόμενους μήνες όλοι να μάθουν τι είναι το SMA!

Κατ'αρχήν το SMA είναι η μια σχετικά συχνή σπάνια γενετική ασθένεια...κάτσε αυτό που λέω δεν βγάζει νόημα. Κι όμως αυτή είναι η αλήθεια! Είναι η νούμερο ένα γενετική αιτία θανάτου στα παιδιά κάτω των 2 ετών. Οφείλεται στην απουσία του γονιδίου SMN1 που είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά της εντολής κίνησης απο τον εγκέφαλο στους μύες. Δεν έχει καμία επίπτωση στην νοητική ικανότητα. Διακρίνεται σε πολλούς τύπους, συνήθως ανάλογα με το πότε εκδηλώθηκαν τα πρώτα συμπτώματα και προσβάλει αρχικά τους μύες των περιφερικών άκρων και μετά τους μύες του κορμού. Το γενετικό αυτό νόσημα μεταβιβάζεται με τον υπολειπόμενο σωματικό χαρακτήρα. Με απλά λόγια, αυτο σημαίνει πως οι γονείς είναι υγιείς φορείς αυτού του γονιδίου. Υπολογίζεται πως περίπου 1 στους 40 είναι υγιείς φορείς! Αυτό είναι ένα άρθρο που βρήκε η μαμά μου για το πόσοι φορείς υπάρχουν στην Αμερική.

Όταν δύο "φορείς" του γονιδίου αποκτήσουν παιδί, υπάρχει πιθανότητα 1 στα 4 παιδιά τους να εμφανίσει το νόσημα. Κάνοντας τους υπολογισμούς στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 250.000 "φορείς"! Η μαμά μου είπε πως εδώ η Αμερικάνικη Εταιρία Ιατρών Γενετιστών προτείνει αυτή η εξέταση να είναι εξέταση ρουτίνας σε κάθε ζευγάρι που θέλει να κάνει παιδάκια. (Διάβασε εδώ)

Αυτές είναι μερικές πληροφορίες για το SMA. Άν έχετε καμία ερώτηση μπορείτε να μου στείλετε email στο ioannaxanthos@gmail.com και ελπίζω να με βοηθήσετε στη καινούρια μου αποστολή και να μοιραστείτε με άλλους την ιστορία μου και μέσα από το twitter.

twitter.com/#!/GiatinIoanna

Η μαμά μου εξαντλήθηκε καθώς με έβλεπε να γράφω στο blog μου. :)

Νομίζω οτι μπορεί να σας κούρασα λίγο με όλα αυτά. Θα σας δείξω μερικές αστείες φωτογραφίες να γελάσετε γιατί όπως λέει και η μαμά μου η ζωή έχει πολύ πλάκα ;)!!

Αυτά τα παπουτσάκια τα έχετε σε νούμερο 40;

Μίκυ σοβαρέψου λίγο να βγάλουμε μια καλή φωτογραφία!

Αυτό το όνομα μου ακούγεται τόσο ωραία...ειδικά όταν το λέει ο θείος Παναγιώτης.

Φιλάκια σε όλους και μη ξεχάσετε να με βοηθήσετε στην αποστολή μου!!

Μαθήματα ζωής και άλλα

Καλημέρουδια! :) Τι κάνετε; Ελπίζω να είχατε ένα υπέροχο και γεμάτο Σαββατοκύριακο! Εγω αν αρχίσω να σας λέω τι έκανα αυτές τις μέρες δε θα τελειώσω ποτέ!!!

Πρίν όμως ξεκινήσω να σας λέω τις τελευταίες εμπειρίες μου ήθελα να σας πω για κάποια πράγματα που μου έμαθε η μαμά μου τελευταία. Για να σας δώσω να καταλάβατε, στη μαμά μου αρέσει πολύ να μου λέει ιστορίες και να μου μαθαίνει πράγματα για τη ζωή. Μάλλον όλες οι μαμάδες το ίδιο είναι απλά εμενα κάποιες φορές δε βάζει γλωσσα μέσα! :)

Μου είπε λοιπόν οτι στη ζωή μας τίποτα δεν έρχετε με εγγυήσεις και δεν υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες. Πρέπει να γελάμε πολύ, να συγχωρούμε εύκολα και να αγαπάμε πολύ! Και μου είπε πως πρέπει πάνω απ'όλα να θυμάμαι πως κάθε στιγμή που είμαι θυμωμένη ή στεναχωρημένη είναι μια χαμένη στιγμη ευτυχίας που δε θα μπορέσω ποτέ και με κανένα τρόπο να τη πάρω πίσω.

Νομίζω πώς όλα αυτά που μου είπε η μαμά μου τα ακολουθώ κατα γράμμα. Μερικές φορές γελάω τόσο πολύ που με πονάει το στόμα μου...Άσε που τους αγαπάω όλους πολύ (βέβαια τους αγαπάω λίγο πιο πολύ όταν μου τραγουδούν και μου χορεύουν :) )

Αυτό το Σαββατοκύριακο λοιπόν έκανα πολλά όπως σας είπα. Κατ'αρχήν πήγαμε βόλτα για καφέ και για φαί , οπου γελούσα σ'όποιον περνούσε απο μπροστά μου και δοκίμασα παγωτό για πρώτη φορά, ήταν πεντανόστιμο :). Πήγαμε να δούμε το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ απο κοντά. Ήταν τόσο όμορφα, αλλά πιο πολύ απ'όλα μου άρεσε που είχε πολλά δέντρα και πολλά λουλούδια. Και φυσικά σας άφησα το καλύτερο στο τέλος, έκανα τα πρώτα μου κοτσιδάκια, δηλαδή όχι εγώ η θεία Γιώτα μου τα έκανε (που νομίζω έχει ταλέντο στη κομμωτική...). Ήμουν τόσο όμορφη.

Έλπιζω να μη σας κούρασα με τη πολυλογία μου (μάλλον αυτό το πήρα απο τη μαμά!) και επίσης ελπίζω να μάθετε και εσείς κάτι απο τα μαθήματα της μαμάς μου.

Θα σας δείξω φωτογραφίες απο όλες τις εμπειρίες μου....

Πάω βόλταααααα!

Κάλα που πήραμε μαζί μας τα γυαλιά μας μαμά, πολύ ήλιος. Μπαμπά σταμάτα να με βγάζεις φωτογραφίες όπου βρεθώ και όπου σταθώ.

Εδώ παίζω με τη θεία Γιώτα. Η μαμά λέει πως μοιάζω πιο πολύ στη θεία παρα σ'αυτήν!

Με τη μαμά και το μπαμπά στο Στάνφορντ :)

Κουραστήκαμε απο το περπάτημα και κάτσαμε λίγο στο γρασίδι. "Περιμένετε βρε παιδιά να βάλω και έγω το χέρι μου στο κεφάλι....."

Η μαμά μου είναι τόσο αστεία!

Μαμά γιατί δεν έχεις και εσύ κοτσιδάκια;

Μα δεν είναι τέλεια τα κοτσιδάκια μου;

Φιλάκια σε όλους!

Μαμά Βίκυ

Από Μαμά Βίκυ:

Το να είσαι μαμά είναι κάτι μοναδικό. Δεν υπάρχει σχολείο που να μπορεί να σου διδάξει πως να είσαι καλή μαμά. Η αλήθεια είναι πως αυτό που κατάλαβα απ'όλο αυτό το ταξίδι είναι πως το μόνο που χρειάζεται είναι αγάπη. Μια αγάπη που δε μπορεί να συγκριθεί μ'άλλες. Μια αγάπη απεριόριστη και αγνή. Είμαι τόσο τυχερή που ένοιωσα αυτό το συναίσθημα. Θα ευχαριστώ για πάντα στη ζωή μου την Ιωάννα που μου έδωσε αυτή τη δυνατότητα. Ξέρω πως υπάρχουν και άλλες μανούλες εκεί έξω που δοκιμάζονται, που μπορεί να ταξιδεύουν στο ίδιο καράβι μ'εμένα, και αυτό που έχω να τους πω είναι κάτι που μου είχε πει μια άλλη μανούλα που είχε περάσει μια παρόμοια ιστορία.

Η αγάπη που έχω και θα έχω για την Ιωάννα θα είναι η πιο αγνή αγάπη. Πάντα στη ζωή μας αγαπάμε τους ανθρώπους γιατί περιμένουμε κάτι απ'αυτούς. Από τους γονείς μας να μας φροντίζουν ανιδιοτελώς, απο τον άντρα μας να είναι καλός μαζι μας και δίπλα μας όποτε τον χρειαστούμε, ακόμα και απο τα παιδιά μας περιμένουμε να είναι καλοί άνθρωποι, καλοί μαθήτες και ούτω καθ'εξής. Με την Ιωάννα μοιράζομαι την πιο αγνή και απόλυτη αγάπη. Θα την ευχαριστώ για πάντα για αυτό.

Έχω και εγώ μια μανούλα. Μια υπέροχη μανούλα που ήταν και είναι δίπλα μου σ'όλα.
Σήμερα είναι η γιορτή της μητέρας και είναι η πρώτη φορά που γιορτάζουμε και οι δύο. Χρόνια μας πολλά λοιπόν!! Σ'ευχαριστώ μαμά!

Βίκυ

Υ.Γ.: Ιωάννα εδώ...Σήμερα άφησα τη μαμά μου να γράψει (ούφ με είχε πρήξει), παρ΄όλα αυτά δε θα μπορούσα να μην γράψω και εγώ κάτι. Πρώτον γιατί αυτό το μπλόγκ είναι δικό μου και επιπλέον η μαμά είπε πως πρέπει να πω και σ'όλες τις μαμάδες του κόσμου χρόνια πολλά. Ελπίζω να είστε ευτυχισμένες και χαρούμενες, όσο χαρούμενη είναι και η δικιά μου μαμά. :)

Χρόνια πολλά δυο φορές μαμά (=γιαγιά) :)

Χρόνια πολλά μαμά

Πάρτυ γενεθλίων

Καλησπέρα σε όλους! Σήμερα ήθελα να σας γράψω επειδή είμαι πολύ χαρούμενη. Πήγα στο πρώτο μου πάρτυ γενεθλίων!! :) Η αλήθεια είναι πως ήμουν και στο πάρτυ γενεθλίων της γιαγιάς Τασούλας και του θείου Παναγιώτη αλλά εγώ δε θυμάμαι τίποτα. :( Μάλλον θα ήμουν πολύ μικρή τότε!

Σήμερα είχε γένεθλια η θεία Ευθαλεία. Βασικά δεν ήξερα τι είναι γενέθλια, η μαμά όμως μου εξήγησε πως όλοι οι άνθρωποι γιορτάζουν κάθε χρόνο την ημέρα που γεννήθηκαν, σβήνουν κεράκια και κάνουν πάρτυ. Εγώ είχα όμως την εξής απορία: "γιατί δε κάνουμε κάθε μέρα γενέθλια; Δε θα ήταν πολύ ωραία να γιορτάζουμε κάθε μέρα; Η μαμά λέει πως θα έχαναν το νόημα τους τα γενέθλια μετά, αλλά και πάλι δε κατάλαβα. Μερικές φορές αυτούς τους μεγάλους δεν τους καταλαβαίνω με τίποτα.

Στα γενέθλια λοιπόν, σβήσαμε κεράκια. Βοήθησα και εγώ τη θεία Ευθαλεία να τα σβήσει γιατί είδα πως δυσκολευόταν λίγο και δοκίμασα και τούρτα :). Δεν ήταν σοκολάτας και δεν με ενθουσίασε αλλά δε το είπα στη θεία για να μην την στεναχωρήσω. Η θεία Ευθαλεία έκλεισε τα 43, η μάμα λέει πως είναι πιο μεγάλη απο εμένα αλλα δε τη πιστεύω, παίζουμε τόσο ωραία μαζί αποκλείεται να είναι πολύ μεγαλύτερη μου.

Πέρασα τόσο όμορφα! Ευτυχώς έρχονται και άλλα γενέθλια...του μπαμπά μου, της θείας Γιώτας και φυσικά θα κάνω και εγώ γένεθλια γιατί στις 29 του μηνός κλείνω του 6 μήνες (ούφ πόσο γρήγορα μεγαλώνω!)

Παρακάτω σας έβαλα και φωτογραφίες να δείτε πόσο ωραία περάσαμε

Θεία Ευθαλεία: Ιώαννα είσαι έτοιμη να σβήσουμε τα κεράκια?

Ιωάννα: Άντε θεία βοήθα λίγο, μη ποζάρεις δε μπορώ να τα σβήσω μόνη μου!

Εδώ μόλις δοκίμασα τη τούρτα. Χάλια έγινα αλλά δε με ξετρέλανε. Γεύση σοκολάτας παρακαλώ την άλλη φορά.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΘΕΙΑ ΕΥΘΑΛΕΙΑ!!!

Φιλάκια σε όλους και θα τα πούμε σύντομα :)!

Ωραίες στιγμές #2

Καλησπέρα σε όλους. Ελπίζω να περνάτε τέλεια όπως και εγώ, αν εξαιρέσεις φυσικά τη ζέστη (έχουμε σκάσει!). Επίσης έχω βαρεθεί να ακούω για τις εκλογές στην Ελλάδα, κάτι μου είχε εξηγήσει η μαμά μου την προηγούμενη εβδομάδα, αλλα δε περίμενα πως ο μπαμπάς με τη μαμά θα μιλάνε συνέχεια γι'αυτό, με έχουν ζαλίσει!

Ευτυχώς όμως οι ωραίες μέρες συνεχίζονται. Είμαστε όλο βόλτες!

Η μαμά μου λέει πως μεγάλωσα πολύ. Εγώ δε το καταλαβαίνω αλλα για να το λέει κάτι θα ξέρει. Η θεία Γιώτα με λέει "μαμάκια" γιατί όταν κλαίω μόνο η μαμά μου με ηρεμεί. Δε με πειράζει όμως καθόλου που με λέει έτσι :). Επίσης η μαμά μου λέει πως κλαίω ψεύτικα μερικές φορές, μάλλον αλήθεια είναι αλλά μη της το πείτε, γιατί κλαίω για λιγο και μετά ανοίγω τα μάτια μου να δω αν με κοιτάνε. Δε νομίζω πως είναι κακο, εσείς τι λέτε?

Θα σας δέιξω και μερικές φωτογραφίες πως πέρασα τις τελευταίες μέρες.
Να είστε καλά και θα τα πούμε σύντομα.

Για καφεδάκι...μπαμπά δώσε μου να δοκιμάσω λίγο αυτον το περίεργο καφέ με φύλλα μέντας.

ΜΜΜΜΜΜΜ!

Ε, δε θα τον έλεγα και τέλειο. Καλύτερα να τον πιείς εσύ!

Εδώ για ψώνια με τη μαμά, τη θεία και τη γιαγιά. Η γιαγιά μου πήρε αυτό το τέλειο φορεματάκι. Μόλις το είδα ξετρελάθηκα :)

Εδώ πήγαμε να δούμε κατι περίεργα αμάξια, δεν είχαν μηχανή ούτε μπροστά ούτε πίσω, δεν έμοιαζαν καθόλου με το δικό μας αμάξι. Η μαμά όμως είπε πως είναι φιλικά στο περιβάλλον και οτι χρησιμοποιούν ρεύμα και όχι βενζίνη (δε κατάλαβα τι εννοούσε αλλα καλό μου ακούγεται)

Επιλογές

Καλήμερα σε όλους! Σήμερα φαντάζομαι πως σκέφτεστε τι θα ψηφίσετε! Η μαμά μου, μου εξήγησε χθές τα πάντα για τις εκλογές, η αλήθεια είναι πως δε κατάλαβα και πάρα πολλά, αλλά δε της το είπα γιατί με είχε κουράσει λίγο. :) Ένα πράγμα όμως κατάλαβα καλά πως ψηφίζοντας επιλέγεις αυτόν που θα κυβερνήσει τη χώρα.

Τη λέξη επιλογή μου την έχει αναφέρει πολλές φορές η μαμά μου. Μου έχει πεί πως στη ζωή μας όλα είναι θέμα επιλογής, για παράδειγμα αν επιλέξεις να ζείς τη ζωή σου μίζερα, θα είναι πάντα έτσι, όσα καλά και να σου συμβούν. Έτσι και εγώ μαζί με τη μαμά μου και το μπαμπά μου έχουμε επιλέξει να περνάμε όμορφα και να σκεφτόμαστε θετικά. Έτσι κάθε βράδυ που πάμε για ύπνο σκεφτόμαστε πόσο όμορφη ήταν η μέρα που πέρασε και πόσο ακόμα πιο ωραία θα είναι η μέρα που θα έρθει.

Στη μαμά μου αρέσει πάρα πολύ να μου λέει παραμύθια. Ένα απο τα παραμύθια που μου έχει πεί και πιστεύω θ'αρέσει και σ'εσάς είναι το εξής...

"Ήταν μια φορά και έναν καιρό ένα μικρό αγόρι που είπε στον παππού του πως μέσα του υπάρχουν δύο λύκοι που παλεύουν. Ο ένας είναι γέματος απο θυμό, φθόνο, θλίψη, απογοήτευση, αυτολύπηση και ενοχή και ο άλλος είναι γεμάτος χαρά, αγάπη, ευγένεια, καλοσύνη, κατανόηση και γενναιοδωρία. Το αγόρι ρώτησε το παππού του ποιός πιστεύει πως θα νικήσει. Ο παππούς του απάντησε πως θα νικήσει αυτός που θα ταΐζεις!"

Ελπίζω όλοι σας να ταΐζετε το σωστό λύκο! :)

Τις τελευταίες μέρες έχουμε περάσει τέλεια και θα σας δείξω μερικές φωτογραφίες για του λόγου το αληθές!

Εδώ κάνω γυμναστική με τη μαμά μου. Η μαμά μου με λέει "Κομανέτσι" αλλά δε ξέρω τι εννοεί! :S

Εδώ στην αγκαλιά του μπαμπάκα μου παίζοντας με το τεράστιο σκουλαρίκι μου (ο μπαμπάς μου είναι πολύ προχωρημένος, δεν είχε κανένα πρόβλημα όταν του είπα πως θα βάλω αυτό το σκουλαρίκι στη μύτη :) )

Κάναμε και πεντικιούρ, καλοκαίρι ήρθε, έβαλα τα καινούρια πεδιλάκια μου!

Έδω έχω πάει για καφε, σε μια καφετέρια με πολλά δέντρα (όλοι ξέρετε γιατί ;))

Φιλιά σε όλους και ελπίζω να κάνετε πάντα σωστές επιλογές!!! :)

5 πράγματα που με κάνουν να χαμογελώ

Γειά σε όλους και πάλι. Ελπιζω να είστε καλά και να μη ζεσταίνεστε πάρα πολύ. Άκουσα πως στην Ελλάδα έχει πολυ ζέστη. Εμείς είμαστε καλά, και οι ωραίες μέρες συνεχίζονται. Δεν κάναμε κάτι πολύ εντυπωσιακό με τη μάμα, όμως πήγαμε για ψώνια, γιατί καθέ γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να έχει μια μεγάλη γκαρνταρόμπα, έτσι και εγώ λόιπόν. :)

Σήμερα ήθελα να σας πω λίγα περισσότερα πράγματα για τον εαυτό μου για να με γνωρίσετε καλύτερα, γι'αυτό λοιπόν θα σας πω τα 5 πράγματα που με κάνουν να χαμογελώ. Βέβαια νομιζώ πως αυτά δε κανουν μόνο εμένα να χαμογελω γιατί όποτε γελάω εγώ γελάει και η μαμά μου και ο μπαμπάς μου και οι θείες μου και η γιαγιά μου και ο θείος μου και πάει λέγοντας. Μάλλον το χαμόγελο είναι μεταδοτικό, και ιδιαίτερα το δικό μου!

Λοιπόν τα 5 πράγματα είναι :

1. Τα δέντρα! Έχω μια αδυναμία στα δέντρα, οπότε τα βλέπω γελάω και τους μιλάω! :)
2. Ένα βίντεο που μου βάζει η μαμά να βλέπω, το Baby Mozart
3. Ο Μίκυ μάους, ειδίκα όταν λέει "μίσκα-μούσκα"
4. Όταν μου κάνουν αστείες φάτσες και όταν μου στέλνουν φιλάκια
5. Και φυσικά πάντα χαμογελάω όταν μου χαμογελούν :)

Ξέρω πως όλοι έχουμε τουλάχιστον πέντε πράγματα που μας κάνουν να χαμογελάμε. Έλπιζω όλοι σας, όπως και εγώ, να τα βρείτε και να τα κάνετε σύνεχεια.
Θα σας δέιξω και δύο αστεία βιντεάκια, είμαι πιο μικρή σ'αυτά αλλα η μαμά όποτε τα βλέπει γελάει οπότε σκέφτηκα πως θα γελάσετε και εσείς.
Φιλάκια σε όλους!

Εδώ είμαι περίπου δυόμιση μηνών και βλέπω Baby Mozart !

Και εδώ στην ίδια ηλικία τρώω το ποδαράκι μου και μιλάω. Τα μαλλιά μου δε ξέρω γιατί έχουν σηκωθεί όρθια, είναι χάλια και μάλλον αυτό λέω καθώς τρώω το ποδαράκι μου! :)

Νέοι φίλοι

Η μάμα μου λέει πως είμαι πρωινός τύπος, πάντα το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ξυπνήσω είναι να χαμογελάσω. Σήμερα υπάρχει και ένας ακόμα λόγος,  μου είπε η μαμά μου οτι έκανα πόλλους καινούριους φίλους. Ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για τα καλά σας λόγια. Πολύ μου αρέσει να γνωρίζω νέους φίλους και εύχομαι όλοι σας όπου και να είστε να περνάτε τόσο καλα όσο και εγώ.
Οι τελευταίες μέρες περάσαν πολύ όμορφα, αποτύπωσαμε με τη μαμά μου το χεράκι μου και το πατουσάκι μου σε πηλό. Πήγαμε στα γραφεία της Google (η μαμά μου είπε πώς όλοι το ξέρουν,  εγώ δε το ήξερα αλλά τα γραφεία τους ήταν τόσο όμορφα, αγοράσαμε και ένα υπέροχο μπλούζακι που λέει google :) ) , και έπαιξα με τη θεία Γιώτα, την αδερφή της μαμάς μου και τη θεία Ευθαλεία, την αδερφή του μπαμπά μου. Αυτές οι θείες μου έχουν τόση πλάκα με κάνουν να γελάω τοοοόσο πολύ.

Έδω είμαι στην Google, μου έδωσαν και ένα τεραστιο αυτοκόλλητο με το όνομά μου,  νομίζω  οτι πρέπει να τα τυπώνουν και σε πιο μικρό size, κάλυπτει όλο το μπλουζάκι μου :).....

Εδώ παίζω με τη θεία Γιώτα και τα αγαπημένα μου παιχνίδια.   Το  σκουληκάκι μου και το πορτοκαλί φτερό μου. 

Το πατουσάκι μου και το χεράκι μου :)!

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω το θείο Παναγιώτη για τις υπέροχες φωτογραφίες που με βγάζει (έχει καλλιτεχνική φλέβα νομίζω αλλά είναι και το μοντέλο τέλειο :))

 Σας φιλώ όλους γλυκά, θα πρέπει τώρα να πάω για ύπνο γιατί αύριο με περιμένει μια καινούρια ημέρα...

Πάσχα 2012

Σήμερα είναι πρωτομαγιά για αυτό λοιπόν κάλο μήνα σε όλους. Ζούμε στην Αμερική με τη μαμά και το μπαμπά και εδώ δε γιορτάζουν τη πρωτομαγιά, όλοι δουλεύουν κανονικά, αλλά εγώ θυμήθηκα πως πέρασα το Πάσχα, είχαν έρθει κάποιοι φίλοι μας και περάσαμε πολύ όμορφα. Φάγαμε παϊδάκια αρνίσια (εγώ δηλαδή δεν έφαγα γιατί νομίζω οτι βρωμούσαν άσε που παχαίνουν κιόλας :) ), τσούγκρισα και έσπασα το αβγό του μπαμπά μου και φυσικά φορούσα ένα τέλειο φόρεμα.....Έλπίζω και εσείς να περάσατε όσο όμορφα όσο και εγώ!

Αυτό είναι το αγαπημένο μου φορεματακι, δώρο της θείας Γιώτας και του θείου Παναγιώτη, νομίζω πως με κακομαθαίνουν λίγο :)

Μπάμπα μη προσπαθείς παλι, δε θα μπορέσεις να σπάσεις το αυγό μου....

Με λένε Βίκυ και είμαι η μαμά της Ιωάννας

Με λένε Βίκυ και είμαι η μαμά της Ιωάννας. Ακομα και τώρα 5 μήνες μετά ακουγεται σαν ψέμα. Η εγκυμοσύνη, η γέννα -- ολα ήταν τέλεια, μέχρι που η μικρή μας έκλεισε το δεύτερο μήνα και εγινε η διάγνώση.

 Η ασθένεια, νωτιαία μυική ατροφία, γενετική, έγω και ο άντρας μου είμασταν φορείς χωρίς να το γνωρίζουμε, προσδόκιμο ζωής το πολύ 2 χρόνια με μέσο όρο τους 9 μήνες. Άνοιξε η γή να με καταπιεί.

Νομιζα πώς ζούσα έναν εφιάλτη και πως κάποια στιγμή θα ξυπνήσω. Ήμουν σοκαρισμένη και ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ γυρνούσε στο μυαλό μου. Στο νοσοκομείο της έβαλαν ένα σωληνάκι στη μύτη για να τρέφεται και μετα απο 5 μέρες πήγαμε σπίτι, δεν υπαρχεί θεραπεία!

Μετά απο κάποιες μέρες ομώς αρχισαμε να σκεφτομαστε διαφορετικά. Η Ιώαννα έιναι δώρο για έμας. Μας έδωσε και μας δίνει τόσες ευχαριστες στιγμές. Αυτό είναι το DNA της, αυτό ήταν απο τη πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε, δεν είχε άλλη επιλογή να έρθει στο κοσμό. Σκέφτηκα πως της αξίζει να ζεί όπως καθέ άλλο παιδί της ηλικίας της και φυσικά να έχει μια μαμά και έναν μπαμπά που την αγαπάν και της δίνουν το καλύτερο δυνατό, και αύτο θα γινόταν μόνο αν ξεπερνούσαμε τον εαυτό μας και σκεφτόμασταν την Ιωάννα και μόνο. Σκεφτήκαμε πως στεναχωριόμαστε για τον εαυτό μας, γιατί δεν ικανοποιούνται τα δικά μας όνειρα, η Ιωάννα είχε τα δικά της "σχέδια", θα πρέπει να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή και όχι να σκεφτόμαστε τι θα γίνει μετα. Στο κατώ κατώ της γραφής κανένας δε ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον. Αποφασίσαμε πως μπροστά της δε θα κλάψουμε ποτέ! Η Ιώαννα μας έχει διδάξει μέσα σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα ό,τι κάποιος μαθαίνει μετά απο μια ολόκληρη ζωή.

 Το blog αυτό είναι αφιερωμένο στη ζωή της!