"Έχει περάσει ένας χρόνος απο τότε που σε είδαμε για τελευταία φορά. Μερικές φορές νομίζουμε πως ο χρόνος περνάει βασανιστικά αργά και άλλες πάλι βασανιστικά γρήγορα.
Οι φωτογραφίες σου είναι παντού στο σπίτι, υπάρχεις ακόμα για μας, η αγάπη δε χάνεται.
Η ζωή σου μπορεί να ήταν μικρή αλλά ήταν ολόκληρη. Κοιτάζω πίσω και όταν σκεφτομαι τις στιγμές που μας χάρισες χαμογελάω.
Δεν έιναι εύκολο να συμφιλιωθείς με την απουσία. Όμως πρέπει. Πρέπει να συνεχίσουμε, εσύ νινίκα μου μας το έμαθες αυτό, όπως και πολλά άλλα.
Η ζωή είναι πολύτιμη!
Σου είχα πει πάρα πολλές φορές ότι σ'αγαπαω, το ήξερες καλά. Αλλά δε ξέρω αν σου είπα αρκετές φορές συγνώμη. Ξέρεις εμείς οι μεγάλοι το κάνουμε καμια φορά αυτό. Ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να λες συγνώμη. Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη για πολλά πράγματα, όπως για τις στιγμές που με είδες να κλαίω, σκεφτόμουν τον εαυτό μου ξέρεις, και αύτο είναι κάτι που το κάνουν καμιά φορά οι μεγάλοι. Ήθελα να με βλέπεις μόνο να σου χαμογελώ αλλά δε μπορούσα πάντα.
Είσαι ό,τι πιο σημαντικό και όμορφο μας έχει τύχει. Σ'ευχαριστούμε για όλα. Δε ξέρουμε τι θα μας φέρει η ζωή παρακάτω, όμως έσυ μας έμαθες να μη φοβόμαστε τίποτα. Με ένα περίεργο τρόπο μας έκανες δυνατότερους και καλύτερους ανθρώπους. Και όχι μόνο έμας αλλά και όποιον άλλο σε γνώρισε καλά. Θα στο χρωστάμε αυτό!
Σ'αγαπάμε και σε ευχαριστούμε
Μαμα & Μπαμπάς!"
Οι φωτογραφίες σου είναι παντού στο σπίτι, υπάρχεις ακόμα για μας, η αγάπη δε χάνεται.
Η ζωή σου μπορεί να ήταν μικρή αλλά ήταν ολόκληρη. Κοιτάζω πίσω και όταν σκεφτομαι τις στιγμές που μας χάρισες χαμογελάω.
Δεν έιναι εύκολο να συμφιλιωθείς με την απουσία. Όμως πρέπει. Πρέπει να συνεχίσουμε, εσύ νινίκα μου μας το έμαθες αυτό, όπως και πολλά άλλα.
Η ζωή είναι πολύτιμη!
Σου είχα πει πάρα πολλές φορές ότι σ'αγαπαω, το ήξερες καλά. Αλλά δε ξέρω αν σου είπα αρκετές φορές συγνώμη. Ξέρεις εμείς οι μεγάλοι το κάνουμε καμια φορά αυτό. Ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να λες συγνώμη. Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη για πολλά πράγματα, όπως για τις στιγμές που με είδες να κλαίω, σκεφτόμουν τον εαυτό μου ξέρεις, και αύτο είναι κάτι που το κάνουν καμιά φορά οι μεγάλοι. Ήθελα να με βλέπεις μόνο να σου χαμογελώ αλλά δε μπορούσα πάντα.
Είσαι ό,τι πιο σημαντικό και όμορφο μας έχει τύχει. Σ'ευχαριστούμε για όλα. Δε ξέρουμε τι θα μας φέρει η ζωή παρακάτω, όμως έσυ μας έμαθες να μη φοβόμαστε τίποτα. Με ένα περίεργο τρόπο μας έκανες δυνατότερους και καλύτερους ανθρώπους. Και όχι μόνο έμας αλλά και όποιον άλλο σε γνώρισε καλά. Θα στο χρωστάμε αυτό!
Σ'αγαπάμε και σε ευχαριστούμε
Μαμα & Μπαμπάς!"