Κανόνες

Γεία σας φίλοι μου...Καιρό έχουμε να τα πούμε!Η αλήθεια είναι πως η μαμά μου ήταν λίγο κουρασμένη τελευταίως και κοιμόταν συνέχεια και δε μπορούσε να μου δώσει τον υπολογιστή να σας γράψω. Λίγο μαλώσαμε, αλλά μωρέ μπορείς να τα βάλεις με τους μεγάλους;

Λοιπόν εγώ είμαι καλά. Έχω φυσικά και κάποιες μέρες που δεν είμαι τόσο καλά, αλλά τα έχουμε ξαναπεί, σε όλους συμβαίνει αυτό. Τα ξενύχτια συνεχίζονται κανονικά, για να φανταστείτε ο "απογευματινός" μου ύπνος είναι στις 10 το βράδυ, άδικα προσπαθεί η μαμά μου να με βάλει στο κρεβατι στις 12, αν δεν πάει 2 το πρωί δε κοιμάμαι. Προσπαθεί βλέπετε η μαμά μου να μου βάλει κάποιους κανόνες αλλά μάταια, βέβαια έχουμε άλλους δυο κανόνες που τους ακολουθώ πάντα.

Κατ'αρχην η μαμά μου λέει πως οποιοδήποτε αρνητικό συναισθημα δεν έχει χώρο στο μυαλό μας και στη καρδιά μας. Στεναχώρια, απαισιοδοξία, μίσος, ζήλεια λέει πως απλά μας κάνουν κακό. Ε... αυτόν το κανόνα λοιπόν τον ακολουθώ.

Ο δεύτερος λοιπόν σημαντικός κανόνας που έχει βάλει η μαμά μου αφορά σε αυτά που λέω και αυτά που κάνω. Λέει λοιπόν πως οι άνθρωποι μπορεί να ξεχάσουν κάτι που τους έχεις πει ή κάνει αλλα ποτέ δε θα ξεχάσουν το συναισθημα που τους προκάλεσε αυτό που είπες ή έκανες οπότε πρέπει να προσέχω πολύ.

Αυτά λοιπόν για σήμερα. Ελπίζω να μην ξεχνάτε την αποστολή μου, αν και είμαι σιγουρη πως δεν την ξεχνάτε ποτέ!  Θα σας δείξω μερικές φωτογραφίες απο την καθημερινότητα  μου και φυσικά το βίντεο που σας είχα υποσχεθέι που τραγουδάω μαζί με τη μαμά μου.

Φιλάκια πολλά και να περνάτε καλά

Έτοιμοι για βόλταααααα!

Ε τώρα ήταν απαραίτητη αυτή η φωτογραφία, μόλις ξύπνησα!!!!

Ε βρε παιδιά όχι και φωτογραφίες όταν παίρνω το μπάνιο μου....

Εντάξει αυτή η φωτογραφία μάλιστα, ώραια είμαι!

Ωραίες στιγμές #3

Χαίρεται.....Τι κάνετε; Εμείς είμαστε καλά μόνο που τελευταία έχουμε κάνει τη νύχτα μέρα. Η μαμά μου λέει πως πρέπει να κοιμάμαι νωρίς αλλά εγω δε βλέπω το λόγο. Νομίζετε πως 2 το βράδυ είναι αργά να κοιμάμαι; Εγώ πάλι νομίζω είναι μια χαρά, άσχετα αν διαφωνεί τελείως η μαμά και ο μπαμπάς. Βέβαια η μαμά μου το λέει αυτό νομίζω γιατί αυτή νυστάζει πιο νωρίς απο εμένα και συνέχειαααα χασμουριέται, αλλά και αυτό μου φαίνεται τόσο αστείο, γελάω πάρα πολύ όταν βλέπω τους μεγάλους να χασμουριούνται.

Κατά τα άλλα φίλοι μου εγώ περνάω υπέροχα. Νομίζω οτι το φθινόπωρο είναι μια καταπληκτική εποχή :)! Η αλήθεια είναι πως δε μπορούμε να πάμε πολλές βόλτες γιατί κάποια απο τα ποντικοεργαλεία μου είναι πολύ βαριά και δε μπορούμε να τα πάρουμε μαζί μας. Όμως η ζωή μας είναι γεμάτη με ωραίες στιγμές :)! Η μαμά μου λέει πως η ζώη της γέμισε με ωραίες στιγμές και χαμόγελα απο τη πρώτη στιγμή που ήμουν ένα πολύ πολύ μικρό σποράκι. Πάντως αν δυσκολεύεστε να βρείτε το χαμόγελό σας πείτε το μου και θα σας στείλω ένα απο τα δικά μου, έχω πολλά εγώ :)!

Ελπίζω να είστε καλά και να περνάτε ακόμα καλύτερα

Είμαι και εγώ εδω λέει η μαμά μου, κάπου εκεί στη κοιλιά της..περιέργα πράγματα!

Είμαι ένα προβατάκι, άσπρο και παχύ :)!

Ζωγραφίζω ενώ κάνω γυμναστική!Εσείς μπορείτε ;) ;

Θείο Παναγιώτη βγάλε τώρα μια φωτογραφία!!!

Φτάνει βρε παιδιά με σκάσατε!!!!!

Μεγάλη ανακάλυψη αυτή η τηλεόραση!!!!

Ποοοοοοοοο δε το πιστεύω........

Μπαμπά θα περιμένω πολύ ακόμα για να ξυπνήσεις????

Βαρέθηκα θα ρίξω και εγώ έναν υπνάκο
(Νομίζω μοιάζω πολύ τελικά στο μπαμπά μου!)

Αγάπη

Γειά σας φίλοι μου! Πως είστε;Έγω είμαι καλά και περνάω ακόμα καλύτερα. Εσείς πως περνάτε; Εγώ πιστεύω πάντως πως αν έχεις ανθρώπους που σ'αγαπούν και τους αγαπάς γύρω σου δεν υπάρχει περίπτωση να μη περνάς καλα...

Η αλήθεια είναι πως αυτό μου το έμαθε η μαμά μου και ο μπαμπάς μου. Μου 'χουν πεί πως εξαιτίας μου έμαθαν τι πάει να πει ν'αγαπάς έναν άνθρωπο πραγματικά. Επίσης η μαμά μου λέει πως όταν σ'αγαπάει κάποιος βαθιά και πολύ, σου δίνει δύναμη, αλλά όταν αγαπάς εσύ κάποιον, αυτό σου δίνει θάρρος.

Η αγάπη που εισπράττουμε καθημερινά είναι τόσο μεγάλη που η μαμά μου καμία φορά συγκινείται (είναι λίγο ευαίσθητη). Γίνεσαι τόσο πιο δυνατός. Θα ήθελα λοιπόν σήμερα να σας μιλησω για δύο πράγματα. Κατ'αρχήν για μια φίλη μου στην Ελλάδα που έκανε μια κίνηση που μας συγκίνησε πάρα πολύ. Η φίλη μας η Βαρβάρα λοιπόν έχει ένα κοριτσάκι τη Μαρκέλλα που θα βαφτιστεί σύντομα, και για να βοηθήσουν λοιπόν τα κορίτσια στην αποστολή μας αποφάσισαν να γράψουν για μένα στο πανέμορφο προσκλητήριο τους. Τη Βαρβάρα δε τη ξέρουμε απο κοντά αλλά αυτό μας έκανε να αισθανθούμε τόσο όμορφα. Θα σας δείξω και το προσκλητήριο που είναι τόσο όμορφο! Σας ευχαριστούμε τόοοοσο πολύ!

Δεύτερον ήθελα να σας δείξω και κάτι άλλο που μας συγκίνησε πολύ. Η φίλη μου η Λένια, που είναι και η καλύτερη μου φίλη, έγραψε κάτι για μένα. Η μαμά μου το διαβάζει και το ξαναδιαβάζει συνέχεια, οπότε σκέφτηκα πως θα πρέπει να το διαβάσετε και εσείς. Η αγάπη που μας δείχνει η φίλη μου η Λένια μας κάνει όλους πραγματικά πιο δυνατούς και καλύτερους ανθρώπους!

“

Είδα την Ιωάννα όταν ήταν λίγων ωρών. Ήταν το πρώτο μωρό κοριτσάκι που είχα δει νεογέννητο και είναι το πιο όμορφο μωρό που έχω δεί :). Τη γνώρισα από κοντά όταν ήταν λίγων ημερών και εξακολουθώ να τη γνωρίζω ακόμη.

Δε θα μιλήσω για την εξυπνάδα της, αλλά θα μιλήσω για το βλέμμα της που με κάνει να παραληρώ και να θέλω να την κάνω να χαμογελάει κάνοντας ό,τι πιο χαζό μπορεί να φανταστεί κανείς. Και ενώ είμαι με όλα τα μωρά έτσι, με την Ιωάννα συνέβη ότι δε ντρεπόμουν να κάνω τα ίδια και μπροστά στους γονείς της, είτε πρόκειται για περίεργες γκριμάτσες, ψαράκια, φούσκες, χοροπηδηχτά και όλα τα συναφή, είτε πρόκειται για τραγούδια και περίεργες εκφράσεις. Γιατί δεν κληρονομούν μόνο τα παιδιά από τους γονείς, και οι γονείς αναπλάθουν την προσωπικότητά τους και παίρνουν κάτι από την αθωότητα του παιδιού τους, όχι όλοι βέβαια.

Έχω κερδίσει τόσα πολλά από τη συναναστροφή μου με την Ιωάννα. Μ'έχει κάνει πιο δυνατή και όχι επειδή βλέπω κάτι αρνητικό γύρω μου. Γύρω μου βλέπω κάτι πολύ θετικό, την οικογένεια, την αγάπη, τη φιλία, το μάζεμα γύρω από το τραπέζι, ειλικρίνεια και ανθρωπιά, και οι έννοιες παίρνουν σάρκα και οστά και μετουσιώνονται σε κάτι αληθινό και ανεπανάληπτο και πέρα για πέρα αντιυλικό.

Ξαναείμαι ο άνθρωπος που ήμουν, που με έχασα όταν μετακόμισα Αμερική, ο άνθρωπος που κάνει πλάκα και που γελάει και είμαι ευτυχισμένη. Είμαι ευτυχισμένη όταν είμαι δίπλα στην Ιωάννα, όταν διαβάζω και τη σκέφτομαι και σχεδιάζω το όνομά της στις σημειώσεις μου, όταν σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω για να την κάνω χαρούμενη, όταν παίρνω δύναμη από αυτήν πριν από κάποια σημαντική παρουσίαση. Η ζωή δε θέλει ανθρώπους μίζερους, και η Ιωάννα δεν είναι μίζερη. Γελάει με το παραμικρό, χωρίς να είναι χαζοχαρούμενη, γελάει όταν με βλέπει να έρχομαι, γελάει όταν χοροπηδάω σαν τρελή, γελάει όταν κάνω φούσκες (είμαι σίγουρη ότι θέλει και να την πιάσει, αλλά δεν είναι σωστό...). Γελάει όταν της κάνω νιάου νιάου βρε γατούλα με τη ροζ μυτούλα, όταν κάνω ότι τρομάζει, όταν παίζω με τις τσίχλες, όταν της διαβάζω περιοδικό, όταν βλέπει τις ζωγραφιές της μαμάς της (κάποιες από αυτές τουλάχιστον). Γελάει με τη θεία της τη Γιώτα που κι αυτή κάνει αστεία με το πρόσωπό της, με το πασιουρτούα του θείου Παναγιώτη, με τον μπαμπά της που της μαθαίνει να μιλάει στο κινητό τηλέφωνο. Και αισθάνομαι δυνατή, γιατί ξέρω μέσα μου και νιώθω ότι τα προβλήματα στη ζωή, υγείας, επαγγελματικά, οικονομικά, συναισθηματικά είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα μας χτυπήσουν την πόρτα, αλλά αν είμαστε αληθινοί μ'εμάς και τους γύρω μας, όλα θα βρούν το δρόμο τους. Εξάλλου, η ζωή είναι πολύ μικρή για να κλαιγόμαστε και να μην τη ζούμε. Και η Ιωάννα τη ζεί. Και αυτό πρέπει να κάνει και ο καθένας μας.

Λένια

Μίκυ σε παρακαλώ άσε τη Μίνυ ήσυχη να παίξουμε, πολύ καταπιεστικός έχεις γίνει τελευταίως!

Νομίζω οτι αυτό το μαλλί δε μου πάει καθόλου

Τώρα καλύτερα...αχ πόσο γλυκούλα είμαι :)

Της μαμάς μου της αρέσει τόσο πολύ να της δίνω φιλάκια...

Φιλιά πολλά σε όλους!

it's party time!

Γειά σας φίλοι μου,

πωπω δε μπορω να το πιστέψω πως το καλοκαίρι έφτασε στο τέλος του. Εγώ όπως σας έχω πει και παλαιότερα έχω και κακές και καλές ημέρες. Πλέον έχω ωριμάσει γιατί είμαι επίσημα 9 μηνών! Η μαμά μου λέει πως δε μοιάζω πλέον με μωρό αλλά με μεγάλη κοπέλα :).

Και η μαμά μου μεγάλωσε όμως είναι 30 χρονών.

Μου είπε πως πρέπει να την ακούω τώρα πιο πολύ γιατί μπήκε στα πρώτα "άντα". Μερικές φορές οι μεγάλοι λένε περίεργα πράγματα, άκου "άντα". Μήπως έχει διαφορά....Τέλος πάντων εγώ το ίδιο την άκουγα και πριν.

Μου είπε λοιπόν πως πρέπει να θυμάμαι πως στη ζωή μας είναι πολύ εύκολο να βρείς λόγους για να κλαίς (ή να κλαίγεσαι) αλλά εξίσου εύκολο είναι να βρείς λόγους να χαμογελάς. Όπως μου έχει πει παλαιότερα η μαμά, όλα είναι επιλογές. Εμένα πάντως το χαμόγελό μου είναι το πιο δυνατό μου όπλο : )!

Έτσι λοιπόν κάναμε ένα πάρτυ για να γιορτάσουμε τα γενέθλιά μας. Με τούρτα σοκολάτας φυσικά αλλά και με τους αγαπημέμους μας ανθρώπους. Περάσαμε πάρα πολύ όμορφα. Και θα σας δείξω φωτογραφίες , πολλές πολλές φωτογραφίες.

Κοιτάξτε τι μου έστειλαν τα ξαδερφάκια μου απο την Ελλάδα. Σκουφάκι Μίνυ :)

Μαμά, μπαμπάς, Ιωάννα και τούρτα!!!!

Με τη μαμά το μπαμπά, τη θεία Γιώτα και το θείο Παναγιώτη

Τα κορίτσια μου :) (Θεία Γιώτα, Μαμά, και η φίλη μου η Λένια )

Μετά το πάρτυ κάναμε το μπανάκι μας και έβαλα τη κρέμα νυχτός για να είναι το δερματάκι μου τέλειο το πρωί

Δε ξέρω αν το παθαίνεται και εσείς, αλλά εμένα σηκώνονται τα μαλλάκια μου όρθια όταν μου καθαρίζουν τα αυτάκια. Περίεργο ε;

Την επόμενη μέρα το πρωί με το αγαπημένο μου μπαμπάκα. Χαίρομαι τόσο πολύ όταν τον βλέπω το πρωί!

Εδώ είναι μια φωτογραφία χωρίς τα σκουλαρήκια μου!Πωπω νομίζω έχω πολύ φωτογένεια :)

Σεπτέμβριος λοιπόν....Το καλοκαίρι έφυγε! Ελπίζω να μη στεναχωριέστε. Η μαμά μου πάντα λέει πως ποτέ δε πρέπει να κλαίμε για κάτι που τελείωσε, αλλά πρέπει να χαμογελάμε που το ζήσαμε! Η αλήθεια είναι πως είχαμε κάποιες κρύες μέρες που το επιβεβαίωσαν, και έτσι βάλαμε τα χειμωνιάτικά μας. Θα σας αφιερώσω ένα τραγουδάκι που μου αρέσει πολύ.....

Μπρρρρρρρ κρύοοοο!

Φιλάκια σε όλους και να χαμογελάτε συνέχεια!!!!